مفاتح الغیب در آداب استخاره
امتیاز دهید
نویسنده:
علامه محمد باقر مجلسی
مترجم:
سیدمهدی رجایی
امتیاز دهید
به ضمیمه آداب نماز شب
از متن کتاب:
بدان که استخاره در لغت طلب خیر و راهنمایی به صلاح خود از کسی نمودن است، و استشاره نیز مراجعت به کسی کردن است در امری که آدمی را در آن ترددی باشد، تا آنکه او اشاره کند به امری که صلاح این کس در آن است به مقتضای رأی او، و اگرچه استشاره از برادران مؤمن نیز مطلوب است، چنانچه بعد از این اشاره به آن خواهد شد.
اما مقصود اصلی در این مقام طلب خیر از جناب مقدس الهی است، و رجحان آن به حسب عقل و نقل معلوم است، چه ظاهر است که صانع عالم به مصالح دنیا و عقبای بنی آدم از همه کس داناتر است، و با لطف و کرم نامتناهی و بی نیازی از جمیع خلق و قدرت بر جمیع امور ممکنه در آنچه صلاح بندگان در آن است ضنت و بخل نمی نماید، خصوصاً وقتی که بنده امور خود را به او گذارد و از او صلاح خود را طلب نماید، پس باید که بنده خیر خود را در جمیع امور از پروردگار خود طلب نماید و مصلحت خود را به لطف او گذارد.
و ایضاً معلوم است که مقتضای بندگی و کمال مرتبه عبودیت آن است که مرادات و ارادات خود را تابع ارادات حق گرداند، و به مقتضای و ما تشاؤون الاّ أن یشاء از مشیت خود خالی گردد، و خواهش خداوند خود را، بر خواهش خود مقدم دارد، تا آن که خداوند رحیم او را به خود نگذارد، و در هر میسور و معسور مدبّر امور او گردد، و به فحوای ... و من یتوکّل علی اللَّه فهو حسبه... حق تعالی کافی مهمات او باشد، و این مرتبه اعلای درجات مقربان است.
و به سندهای بسیار، شیخ مفید و سیدبن طاووس و دیگران از حضرت امام جعفر صادق (علیه السلام) روایت کرده اند که حق تعالی می فرماید که از جمله شقاوت بنده من آن است که کارها کند و طلب خیر خود از من ننماید(4)
و سید و برقی، به سندهای معتبر از حضرت صادق (علیه السلام) روایت کرده اند که هر که در امری بدون استخاره داخل شود و به بلایی مبتلا شود، خدا او را در آن بلاء اجری ندهد.
بیشتر
از متن کتاب:
بدان که استخاره در لغت طلب خیر و راهنمایی به صلاح خود از کسی نمودن است، و استشاره نیز مراجعت به کسی کردن است در امری که آدمی را در آن ترددی باشد، تا آنکه او اشاره کند به امری که صلاح این کس در آن است به مقتضای رأی او، و اگرچه استشاره از برادران مؤمن نیز مطلوب است، چنانچه بعد از این اشاره به آن خواهد شد.
اما مقصود اصلی در این مقام طلب خیر از جناب مقدس الهی است، و رجحان آن به حسب عقل و نقل معلوم است، چه ظاهر است که صانع عالم به مصالح دنیا و عقبای بنی آدم از همه کس داناتر است، و با لطف و کرم نامتناهی و بی نیازی از جمیع خلق و قدرت بر جمیع امور ممکنه در آنچه صلاح بندگان در آن است ضنت و بخل نمی نماید، خصوصاً وقتی که بنده امور خود را به او گذارد و از او صلاح خود را طلب نماید، پس باید که بنده خیر خود را در جمیع امور از پروردگار خود طلب نماید و مصلحت خود را به لطف او گذارد.
و ایضاً معلوم است که مقتضای بندگی و کمال مرتبه عبودیت آن است که مرادات و ارادات خود را تابع ارادات حق گرداند، و به مقتضای و ما تشاؤون الاّ أن یشاء از مشیت خود خالی گردد، و خواهش خداوند خود را، بر خواهش خود مقدم دارد، تا آن که خداوند رحیم او را به خود نگذارد، و در هر میسور و معسور مدبّر امور او گردد، و به فحوای ... و من یتوکّل علی اللَّه فهو حسبه... حق تعالی کافی مهمات او باشد، و این مرتبه اعلای درجات مقربان است.
و به سندهای بسیار، شیخ مفید و سیدبن طاووس و دیگران از حضرت امام جعفر صادق (علیه السلام) روایت کرده اند که حق تعالی می فرماید که از جمله شقاوت بنده من آن است که کارها کند و طلب خیر خود از من ننماید(4)
و سید و برقی، به سندهای معتبر از حضرت صادق (علیه السلام) روایت کرده اند که هر که در امری بدون استخاره داخل شود و به بلایی مبتلا شود، خدا او را در آن بلاء اجری ندهد.
دیدگاه‌های کتاب الکترونیکی مفاتح الغیب در آداب استخاره
عقلانیت حکم می کند هرکس به دنبال کاری با نیّت خیر باشد با بررسی همه ی جوانب آن انجام می دهد و اگر مبهم و نا معلوم باشد درنگ می کند و تا حصول اطمینان به تٱخیر می اندازد و اگر ناروا باشد
به سراغ آن نمی رود و ترک آن را بر خود فرض می شـمارد، ملخص کلام ؛ با احتیاط عرض می کنم تا به تریج قبای معتقدانش برنخورد؛ استخاره به احتمال زیاد بدعت و گمراهی است و بسـیاری با استخاره
زندگانی خود را تباه کرده اند و البته بسیاری نیز بر حسب معادلات احتمالات و قضا و اتّفاق به رضایت خاطر رسیده اند، به قول معروف استخاره کن و خود را به چاه بینداز ممکن است خوب بیاید
راهیست راه عشق که هیچش کناره نیست
آنجا جز آن که جان بســپارند چـاره نیست
هر گه که دل به عشق دهی خوش دمی بود
در کار خیر حاجت هیچ استخاره نیست
ما را ز منع عقـل مترســان و می بیــار
کان شٱحنه در ولایت ما هیچ کاره نیست
از چشم خود بپرس که ما را که می‌کشد
جـانـا گنٱاه طـالع و جْـرمِ ســتاره نیسـت
شما لطفا اعتقاداتتون رو بعد از تحقیق کامل ابراز بفرمائید!
شما اصلا این کتاب علامه مجلسی رو کامل دیدید؟
این کتاب پر از روایات است ولی اکثر روایات و بخش‌های کتاب اصلا استخاره ی معروف بین مردم نیست بلکه آموزش نحوه ی طلب خیر از خداوند با زبان دعا است! بله مقدار اندکی از کتاب هم به استخاره ی معروف مربوط است اما آن هم شرایطی دارد چون علما فرموده اند که استخاره برای موقع تحیر است یعنی موقعی که عقل و تفکر و مشورت انسان به جایی قد نداده و نهایتا انسان متحیر شده است
و نکته دیگر اینکه استخاره برای جایی نیست که حکم شرعی قضیه ای را نمی‌دانیم چون آنجا محل پرسش از حکم مساله است بلکه استخاره برای جایی است که حکم شرعی مساله را می‌دانیم که جایز است و حرام یا واجب نیست و ما در انجام یا ترک آن پس از تمام تلاش‌ها متحیر شده ایم...